Senin, 23 Februari 2009

SERAT MADURASA

Ngudi kasampurnan, manawa
Remen ing pangudine
Sasolot-solote bisa oleh
Sasmita ing rasa, adoh rubeda
Ing atine lan wong ngudi
Kawruh kasampurnaan, kaharepe
Kang kinakonan salawase tansah
Gumolong nuju marang tekade.

Budi iku wujud pepadhang kang madhangi engetane manungsa
Tegese: soroting budi nyoroti rohing manungs,
Banjur mujudake pepadhang rundhan
Dumunung ing angen – angen (pikir)
Padhange pikir kena kaumpamake padhange rembulan,
Padhange budi kang minangka srenggenge

Manawa wong bisa nyirnaake kukus ing kala mangsa
Bisa weruh warnaning nafsu utawa rahsane dhewe
Yaiku wong kang ngeningake cipta utawa semedi
Yeng wis ening bisa weruh warnaneng dhewe
Manawa nepsune wis sirep babar pisan,
Sarta angen –angen wis meneng temenn,
Bisa weruh wernaning ati,
Marga padhang wis mligi pulih aning budi.
(Dari Serat Madurasa(intibudi),Soejonoredjo,1922:24-25).

Artinya:
Uraian tentang intibudi
Mencari kesempurnan , apabila
Sungguh – sungguh dalam mengusahakannya, dalam
Segit-giatnya, bisa memperoleh
Isyarat di dalam perasaanya,tanpa halangan
Dalam hatinya, dan orang yang menuntut
Pengetahuan kesempurnaan . kehendaknya
Selalu mempertanyakan, selama tetap
Menyutu menuju pada tekadnya.

Budi itu wujud penerang yang menerangi kesadaran manusia,
Artinya: pancaran budi menyoroti roh manusia,
Kemudian berujud penerang (cahaya) berlapis –lapis,
Bertempat dalam angan – angan
Terangnya pikir dapat diumpamakan cahaya bulan(pantulan cahay nur ilahi )
Cerahnya budi yang seperti matahari (bak sinar terang Nur Ilahi )

Apabila orang dapat menghilangkan kabut, terkadang
Dapat melihat berbagi mcam bentuk nafsu, atau jati dirinya sendiri
Itulah orang yang mengheningkan cipta atau bersemedi,
Bila telah hening ciptanya dapat melihat wujud diri sendiri
Apabila nafsu diri sendiri sudah padam sama sekli,
Dapat melihat isi hatinya sendiri
Sebab sinar cahanya telah dikhususkan hanya terhadap budi.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar